از آغاز اعتراضات اخیر ۹۰ روز می‌گذرد، اعتراضاتی که تنها به تبعیض‌های جنسیتی محدود نشده و تبعیض‌های طبقاتی، قومیتی را نباید نادیده گرفت.
خیزش اخیر در نتیجه فقر، گرانی، فساد، بیکاری، تبعیض‌های عقیدتی، مذهبی، اختناق، ارتجاع، سانسور، زندان، شکنجه، اعدام و… هر روز گسترده‌تر می‌شود.
با توجه به این‌که برخی جریانات – مانند رهبرتراشان و سلطنت‌طلبان – جهت تقلیل مطالبات جنبش عمومی به موضوعات زنان هستند تا انتقال قدرت را با حداقل تغییرات انجام دهند، پرداختن به تمامی مطالبات جنبش بیش از پیش ضروری و فوری است.
در این مدت برخی از جریان‌های درگیر در جنبش مطالبات خود را بیان کرده‌اند و شعار «زن، زندگی، آزادی» تمامی مطالبات آنان را در بر می‌گیرد. آنچه که در ادامه آمده است، تجمیعی از این مطالبات مطرح شده است:
«زن»
برداشتن موانع رشد و شکوفایی زنان در جامعه و برقراری برابری زن و مرد در کل ساختارهای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی از ابتدایی‌ترین خواسته‌های این اعتراضات است. از دیگر مطالبات این جنبش دستمزد برابر در ازای کار برابر، حق انتخاب پوشش و حق اختیار بر بدن خود، داشتن حق طلاق و حضانت کودک، داشتن حق اشتغال و تحصیل، داشتن حق خروج از کشور و… همچنین منع کودک‌همسری، منع اخراج زنان باردار و در مجموع لغو قوانین زن‌ستیز و تبعیض‌آمیز که منجر به خشونت علیه زنان می‌شوند.
«زندگی»
شعار زندگی به عنوان سیستم اقتصادی تعریف می‌شود که در مقابل سود و سرمایه و منافع یک درصدی‌ها ایستاده و آن را واژگون خواهد کرد تا از غارت منابع طبیعی جلوگیری کند؛ منابع طبیعی متعلق به مردم ایران است و درآمد حاصل از آن باید صرف بهروزی عموم مردم و منافع ۹۹درصدی‌ها شود. همچنین از محیط زیست و حق حیات سایر موجودات زنده حفاظت شود.
در این شعار برابری حقوق مدنی تمامی انسان‌ها در عرصه‌های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی فارغ از جنسیت، عقیده، قومیت، زادگاه، گرایش جنسی، توانایی‌های متفاوت جسمی و ذهنی و… محو هرگونه ستم طبقاتی، جنسیتی، قومی و… وجود آموزش رایگان، بهداشت و درمان رایگان، حقوق بیکاری، رعایت کرامت و حقوق مناسب در دوران بازنشستگی، تحصیل به زبان مادری، داشتن حق مسکن و حق کار. شناسنامه‌دار شدن تمامی کسانی که در ایران به دنیا آمده‌اند یا یکی از والدین‌شان ایرانی هستند. برخورداری مردم در سراسر کشور از آب، برق، گاز، مخابرات و اینترنت بدون تبعیض یا محدودیت و… مورد نظر است.
«آزادی»
شعار و خواست آزادی شامل کلیه‌ی آزادی‌های جمعی و فردی در تمامی عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، هنری، ورزشی و… می‌شود. اهم این خواست‌ها شامل: آزادی اندیشه و عقیده، آزادی بیان، آزادی نشر، آزادی رسانه، آزادی اینترنت، آزادی تشکل، آزادی اعتصاب، برگزاری تجمعات و تظاهرات بدون نیاز به مجوز، پرهیز از مرکزگرایی و تجمیع قدرت در مرکز، پرهیز از ناسیونالیسم، شوونیسم و افکار نژادپرستانه. حذف دین و مذهب از کلیه قوانین حاکم بر جامعه از جمله قانون اساسی؛ قوانین حقوقی، مدنی و قضایی، و تبدیل آن به امری شخصی، ممنوعیت تبلیغات مذهبی در اماکن غیرمذهبی و عمومی و… است.
بنابراین شعار «زن، زندگی، آزادی» در اصل با خلع ید از نظام سرمایه‌سالار-مردسالار- دین‌سالار که همه چیز را به کالا تبدیل کرده و به انحصار خود درآورده و آزادی‌های فردی و اجتماعی را به بند کشیده، عینیت می‌یابد. تبیین شعار “زن زندگی آزادی” توسط اقشار، طبقات و گروه‌های فعال در این جنبش و طرح مطالباتی که به‌زعم آنان در متن و بطن این شعار وجود دارد، راه سوءاستفاده از این شعار را بر فرصت‌طلبان و کسانی که قصد دارند این شعار را به نفع مطامع و خواست‌های حقیر خود و گروهشان مصادره کنند می‌بندد. حضور طبقات، اقشار و گروه‌های مختلف در خیزش سه ماهه‌ی اخیر تحت شعار «زن، زندگی، آزادی» بیانگر این است که تمامی این گروه‌ها این شعار را مصداق مطالبات خود می‌دانند اما قطعا تبیین این مصداق‌ها راه نفوذ دشمنان را سد کرده و فریبکاری آنان را آشکار خواهد نمود.
۱۴۰۱/۹/۲۴
۱) جمعی از جوانان حامی شعار زن زندگی آزادی
۲) کانون گفتگوی بازنشستگان
۳) اتحاد بازنشستگان
۴) ندای زنان ایران
۵) جمعی از فعالان حقوق زنان
