header photo

تعیین حداقل دستمزد تایید فقر مطلق محسوب می شود

تعیین حداقل دستمزد تایید فقر مطلق محسوب می شود

افزایش ۲۷ درصدی حداقل دستمزد در چنین اوضاع گرانی روز افزون که کلیه کالاهای ضروری از ۵۰ ٪ تا ۳۰۰٪ درصد افزایش داشته و همچنان در حال افزایش است . افزایش ناچیز حداقل دستمزد تاییدی بر فقر مطلق زندگی ما کارگران و بازنشستگان است ، که سلب حیات  حداقل ۶۰ تا ۷۰ میلیون نفر به شمار می رود . و این جرم کمتر از جنایت علیه بشریت نیست . زیرا که زندگی را از ما کارگران و بازنشستگان سلب کردند .

ما کارگران اعلام می‌کنیم که نه شورای عالی کار را قبول داریم و نه نمایندگان کارگری آن را .  در ضمن

با توجه به ماده ۴۱ قانون کار که مبحث دستمزد و نحوه افزایش سالانه دستمزد را در دو بند مشخص کرده است .

بند یک  افزایش دستمزد سالانه با افزایش تورم محاسبه و افزایش می یابد .

بند دوم  افزایش دستمزد باید تامین کننده سبد معیشت خانوار کارگران باشد .

شورای عالی کار از اجرا و اعمال قانون کار نیز خود داری کرده است .  انها حتی به قانون خودشان هم پایبند نیستند

ما کارگران صاحبان نیروی کار هستیم و خود را محق می دانیم که بهای نیروی کارمان که به مثابه کالا به شمار می‌رود . فقط باید توسط نمایندگان مان در تشکل های واقعی که کاملن مستقل از دولت و حکومت هستند  تعیین شود . همانطور که صاحبان شرکت ها و کارفرمایان در تعیین قیمت کالایشان نقش اصلی را دارند .

ضمن اینکه هر کالایی که در بازار قابل فروش است حاصل کار نیروی کار ماست . طبق قانون بازار که شرف و حیثیت کارفرمایان محسوب می شود ،  و برایشان غیرقابل تغییر است . اما با وقاحت تمام به خودشان اجازه میدهند که بهای نیروی کار ما کارگران را خودشان تعیین کنند .

  طبعا صاحبان قدرت سیاسی و اقتصادی با پشتیبانی دستگاه سرکوب شان ،  ابتدا به ساکن این حق واقعی را از ما کارگران سلب کردند . همانطور که کلیه حقوق اجتماعی را از مردم جامعه ایران سلب کردند . دولت نظام سرمایه داری با تلاش خود سعی میکند که ارزان ترین نیروی کار را در اختیار کارفرمایان قرار دهد . افزایش سود های افسانه ای کارفرمایان برایشان چنان اهمیت دارد که جان و زندگی  میلیون ها کارگر و خانواده شان اهمیت و ارزش ندارد .

دستمزد ما بهای حیات است . ما قطعاً حداقل دستمزد را به هیچ عنوان قبول نداریم  . حداقل دستمزد فعلی تامین کننده هزینه زندگی برای یک سوم طول ماه هم کافی نیست  . و به همین دلیل ساده است که ما خواهان آن هستیم که دستمزد مان را فقط خود ما باید تعیین کنیم  .

ما کارگران و بازنشستگان نیز  به این دستمزد ذلت آور تمکین نخواهیم کرد .

ما همچنین خواهان ایجاد" تشکل های واقعی و مستقل از دولت و حکومت " هستیم .

پنجم فروردین ۱۴۰۲

 

کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری ایران

Go Back

Comment